کد مطلب:858 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:346
احکام قبله
مسأله 784 ـ خانه كعبه كه درمكه معظمه می باشد قبله است و باید رو بروی آن نماز خواند ولی كسی كه دور
است، اگر طوری بایستد كه بگویند رو به قبله نماز می خواند كافیست. و همچنین است كارهای دیگری كه مانند سر
بریدن حیوانات، باید رو به قبله انجام گیرد.
مسأله 785 ـ كسی كه نماز واجب را ایستاده می خواند، باید صورت و سینه و شكم و جلوی پاهای او رو به قبله
باشد،و احتیاط مستحب آنست كه انگشتان پای او هم رو به قبله باشد. لكن نباید بیشتر از متعارف انگشتان پا را از قبله
منحرف نماید.
مسأله 786 ـ كسی كه باید نشسته نماز بخواند، اگر نمی تواند بطور معمول بنشیند و در موقع نشستن، كف پاها را
بزمین می گذارد باید در موقع نماز صورت و سینه و شكم و ساق پای او رو به قبله باشد.
مسأله 787 ـ كسی كه نمی تواند نشسته نماز بخواند، باید در حال نماز به پهلوی راست طوری بخوابد كه جلوی
بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نیست باید به پهلوی چپ طوری بخوابد كه جلوی بدن او رو به قبله، باشد و اگر این
را هم نتواند باید به پشت بخوابد به طوری كه كف پاهای او رو به قبله باشد.
مسأله 788 ـ نماز احتیاط و سجده و تشهد فراموش شده را باید رو به قبله بجا آورد.
مسأله 789 ـ نماز مستحبی را می شود در حال راه رفتن و سواری خواند، و اگر انسان در این دو حال، نماز
مستحبی بخواند، لازم نیست رو به قبله باشد.
مسأله 790 ـ كسی كه می خواهد نماز بخواند، باید برای پیدا كردن قبله كوشش نماید، تا یقین كند كه قبله كدام
طرف است و اگر نتواند یقین پیدا كند، باید به گمانی كه از محراب مسجد مسلمان یا قبرهای آنان یا از راههای دیگر
پیدا می شود عمل نماید، حتی اگر از گفته فاسق یا كافری كه به واسطه قواعد علمی قبله را می شناسد گمان به قبله پیدا
كند كافیست.
مسأله 791 ـ كسی كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قویتری پیدا كند نمی تواند به گمان خود عمل نماید،
مثلاً اگر میهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پیدا كند، ولی بتواند از راه دیگر گمان قویتری پیدا كند، نباید به حرف
او عمل نماید.
مسأله 792 ـ اگر برای پیدا كردن قبله وسیله ای ندارد، یا با اینكه كوشش كرده، گمانش به طرفی نمی رود،
چنانچه وقت نماز وسعت دارد، باید چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، باید به
اندازه ای كه وقت دارد، نماز بخواند مثلاً اگر فقط به اندازه یك نماز وقت دارد، باید یك نماز به هر طرفی كه می خواهد
بخواند، و باید نمازها را طوری بخواند كه یقین كند یكی از آنها رو به قبله بوده، یا اگر از قبله كج بوده، به طرف دست
راست یا چپ قبله نرسیده است.
مسأله 793 ـ اگر یقین یا گمان كند كه قبله در یكی از دو طرف است، باید به هر دو طرف نماز بخواند، ولی
احتیاط واجب آنست كه در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.
مسأله 794 ـ كسی كه باید به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر باید
یكی بعد از دیگری خوانده شود، بهتر آنست كه نماز اول را به هر چند طرف كه واجب است بخواند، بعد نماز دوم را
شروع كند.
مسأله 795 ـ كسی كه یقین به قبله ندارد، اگر بخواهد غیر از نماز كاری كند كه باید رو به قبله انجام داد، مثلاً
بخواهد سر حیوانی را ببرد، باید به گمان عمل نماید و اگر گمان ممكن نیست به هر طرف كه انجام دهد در صورت
ضرورت به آن كار صحیح است.
است، اگر طوری بایستد كه بگویند رو به قبله نماز می خواند كافیست. و همچنین است كارهای دیگری كه مانند سر
بریدن حیوانات، باید رو به قبله انجام گیرد.
مسأله 785 ـ كسی كه نماز واجب را ایستاده می خواند، باید صورت و سینه و شكم و جلوی پاهای او رو به قبله
باشد،و احتیاط مستحب آنست كه انگشتان پای او هم رو به قبله باشد. لكن نباید بیشتر از متعارف انگشتان پا را از قبله
منحرف نماید.
مسأله 786 ـ كسی كه باید نشسته نماز بخواند، اگر نمی تواند بطور معمول بنشیند و در موقع نشستن، كف پاها را
بزمین می گذارد باید در موقع نماز صورت و سینه و شكم و ساق پای او رو به قبله باشد.
مسأله 787 ـ كسی كه نمی تواند نشسته نماز بخواند، باید در حال نماز به پهلوی راست طوری بخوابد كه جلوی
بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نیست باید به پهلوی چپ طوری بخوابد كه جلوی بدن او رو به قبله، باشد و اگر این
را هم نتواند باید به پشت بخوابد به طوری كه كف پاهای او رو به قبله باشد.
مسأله 788 ـ نماز احتیاط و سجده و تشهد فراموش شده را باید رو به قبله بجا آورد.
مسأله 789 ـ نماز مستحبی را می شود در حال راه رفتن و سواری خواند، و اگر انسان در این دو حال، نماز
مستحبی بخواند، لازم نیست رو به قبله باشد.
مسأله 790 ـ كسی كه می خواهد نماز بخواند، باید برای پیدا كردن قبله كوشش نماید، تا یقین كند كه قبله كدام
طرف است و اگر نتواند یقین پیدا كند، باید به گمانی كه از محراب مسجد مسلمان یا قبرهای آنان یا از راههای دیگر
پیدا می شود عمل نماید، حتی اگر از گفته فاسق یا كافری كه به واسطه قواعد علمی قبله را می شناسد گمان به قبله پیدا
كند كافیست.
مسأله 791 ـ كسی كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قویتری پیدا كند نمی تواند به گمان خود عمل نماید،
مثلاً اگر میهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پیدا كند، ولی بتواند از راه دیگر گمان قویتری پیدا كند، نباید به حرف
او عمل نماید.
مسأله 792 ـ اگر برای پیدا كردن قبله وسیله ای ندارد، یا با اینكه كوشش كرده، گمانش به طرفی نمی رود،
چنانچه وقت نماز وسعت دارد، باید چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، باید به
اندازه ای كه وقت دارد، نماز بخواند مثلاً اگر فقط به اندازه یك نماز وقت دارد، باید یك نماز به هر طرفی كه می خواهد
بخواند، و باید نمازها را طوری بخواند كه یقین كند یكی از آنها رو به قبله بوده، یا اگر از قبله كج بوده، به طرف دست
راست یا چپ قبله نرسیده است.
مسأله 793 ـ اگر یقین یا گمان كند كه قبله در یكی از دو طرف است، باید به هر دو طرف نماز بخواند، ولی
احتیاط واجب آنست كه در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.
مسأله 794 ـ كسی كه باید به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر باید
یكی بعد از دیگری خوانده شود، بهتر آنست كه نماز اول را به هر چند طرف كه واجب است بخواند، بعد نماز دوم را
شروع كند.
مسأله 795 ـ كسی كه یقین به قبله ندارد، اگر بخواهد غیر از نماز كاری كند كه باید رو به قبله انجام داد، مثلاً
بخواهد سر حیوانی را ببرد، باید به گمان عمل نماید و اگر گمان ممكن نیست به هر طرف كه انجام دهد در صورت
ضرورت به آن كار صحیح است.